Bir kız bir erkek iki kardeş varmış. Bunların anneleri ve babaları üveymiş. Çocuklar üvey anneleri ile anlaşamamışlar. Üvey babaları da çocukları alıp bir ormana götürmüş ve büyükçe bir kayanın altına çocukları yerleştirip bir ateş yakıvermiş. Kendisi de odun toplama bahanesiyle dışarı çıkmış. Çocukları kandırmak için de çam ağacına bir kabak bağlamış ki rüzgâr esince kabak sallanıp ses çıkarsın ve çocuklar babalarının odun kestiklerini zannetsinler diye. 

Gerçekten de kabaktan gelen tak tuk seslerini çocuklar, babaları odun kesiyor zannetmişler. Babalarına seslenmişler, ses gelmeyince gidip bakmışlar ve sesin babalarından değil de kabaktan geldiğini görmüşler. 

Bunun üzerine çocuklar: “Tak tak eden kabacık, bizi aldatan anacık ile babacık” diyerek durumlarına çok üzülmüşler ve “Allah’ım birimizi taş et birimizi kuş et de bu sıkıntıdan kurtulalım” diye dua etmişler. Duaları kabul olmuş ve birisi taşa birisi de kuşa dönüşmüş.

KAYNAK:

DENİZLİ EFSANELERİ  

T.C. 

PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ  

DOKTORA TEZİ  

TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI ANABİLİM DALI 

M. Metin TÜRKTAŞ  

Danışman: Prof. Dr. Önder GÖÇGÜN